به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما»، یک سال است که آسمان در سوگ خاموشی ستاره‌ای فروزان از شعله عشق و مهر به مردم ایران قوی؛ تاریک و کم‌فروغ شده است؛ گویی غمی سنگین از هجرت و پرواز زودهنگام آن پرستوی شهید آسمان عشق و انسانیت؛ همه گستره ایران و بلکه پهنه گیتی را ناباورانه دربرگرفته است.

بار اندوه سنگین است، لحظات؛ ناباورانه سخت می‌گذرند و بی‌تابی و اندوه دوستداران در فراقش هر دم به فزونی می‌رود.

ابراهیم شهید به سان کبوتری عاشق در بهاران به سوی آسمان ابدیت پرواز کرد و پرپر شد و اندوه سنگین و پرملال فراق، پاییز حسرت را در دل و دیدگان عشاق رقم زد.

روح بلند و جان پاک ابراهیم؛ بی‌بدیل و از جنس آتش عشق به همه فضائل و خوبی‌های عالم بود. هرگز به ذهن و خاطر زمانه چنین گذر نمی‌کرد. قامتی از عشق و محبت به وطن و سربلندی و سرافرازی مردمانی شریف از سنگلاخ مشکلات برخاست و در منتهای تلاش برای سربلندی ایران اسلامی با همه عظمت وجودی‌اش از میان شیفتگان و دوستداران پرکشید و بر بال شهادت راهی آسمان عشق شد تا با معبود و معشوق خویش، دیدار و دمی تازه کند.

یاد و نام بلند ابراهیم تا ابدیت و بی‌نهایت هستی در پرتو گوهری از جنس بلور ایمان عمیق قلبی به عظمت خداوند یکتا و هدایت ائمه‌اطهار (ع) به ویژه آن امام رئوف (ع) و در کمال عشق به میهن و خدمت به مردمانی نجیب و شایسته؛ جاودان شد.

رئیسی عزیز از شخصیتی جامع‌الاطراف برخوردار بود؛ ایشان دو ویژگی بارز داشتند؛ اول اینکه خط عزت، حکمت و مصلحت را در مسیر خدمت با اقتدار پیش برد و ویژگی دوم او اخلاقش بود. بزرگمردی که قیمتی بود و با شهادت قیمتی‌تر شد. بارها و بارها دیده شد که چقدر این مرد مطمئن و مسلط و مقتدر و با جرأت، در کار بود. با همه اندوه پنهان؛ سینه‌ای فراخ و لبانی شاد و خندان داشت. همت او بلند و سکوتش فراوان و شکیبایی و ژرف‌اندیشی‌اش مثال‌زدنی بود. هیچ‌گاه در برابر تهمت و طعن؛ رنجشی از خود نشان نمی‌داد و همواره با لبانی متبسم و چهره‌ای گشاده؛ از آتش ناملایمات زمانه به سلامت عبور می‌کرد.

آن مرد بزرگ و خستگی‌ناپذیر در مسیر عشق و سربلندی دین و انقلاب و میهن و مردم؛ دیر زمانی بود که از خویشتن خویش رها شده بود. جنس و جوهره وجودی ابراهیم؛ گلستانی از عشق و کرامت و خدمت بود.  

جان کلامم را با یک جمله از حضرت آقا و یک بیت شعر و دعا به پایان می‌برم: مقام معظم رهبری بعد از فقدان شهید جمهور فرمودند: دلم برای رئیسی سوخت.  

و اما ندای دلم…

امروز دلم هوای باران دارد بغضی ز فراق و داغ یاران دارد

و دعا… شهدای عزیز به اندازهٔ یک سال حلاوت غم چشیده‌ایم. حلاوتش از شهادت است. شهدی که شما نوشیده‌اید با صبر درغمش به ما برسد ان‌شاءالله.